NL
EN
FR
ES
PTPT
WAT?
Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), ook bekend als myalgische encefalomyelitis (ME), postviraal vermoeidheidssyndroom of chronisch vermoeidheids- en immuundisfunctiesyndroom (CFIDS), wordt gekenmerkt door ernstige, langdurige vermoeidheid die langer dan zes maanden aanhoudt.
Patiënten ervaren extreme uitputting; ze worden snel moe tijdens normale activiteiten en zijn mogelijk zelfs niet in staat normale, alledaagse taken uit te voeren. De vermoeidheid gaat vaak gepaard met geheugenverlies, aandachtsstoornissen, spierpijn, hoofdpijn en een niet-verkwikkende slaap.
CVS deelt een overlappende symptomologie met verschillende ziekten. Voordat de diagnose CVS wordt gesteld, moeten andere specifieke ziekten waarbij vermoeidheid het kernsymptoom is (zoals hypothyreoïdie, bloedarmoede, de ziekte van Lyme, lupus, diabetes, kanker…) worden uitgesloten.
Darmstoornissen zoals dysbiose en lekkende darm dragen waarschijnlijk bij aan CVS. De darmpermeabiliteit en de daaruit voortvloeiende lekkage van LPS in het bloed kunnen ook bijdragen aan de chronische immuunactivatie die wordt waargenomen bij CVS-patiënten.
Permeabiliteit voor chemicaliën uit de omgeving kan leiden tot meervoudige chemische gevoeligheden, een aandoening die vaak geassocieerd wordt met CVS.
Verschillende virussen zijn in verband gebracht met CVS, maar ze zijn niet specifiek voor CVS; geen van deze virussen (d.w.z. herpesvirus 6 en 7, parvovirus, enterovirus, EBV, enz.) wordt bij alle CVS-patiënten aangetroffen. Het ontbreken van detectie kan in sommige gevallen worden verklaard door virale lokalisatie.
Er bestaat een lange geschiedenis van medische belangstelling voor CVS. De afgelopen tien jaar is er een toenemend aantal onderzoeken uitgevoerd om de pathogenese van CVS te ontrafelen. Ondanks deze onderzoeken is de etiologie niet bekend en zijn er geen unieke pathologische afwijkingen geïdentificeerd.
Steeds meer gegevens ondersteunen de combinatie van factoren die belangrijk zijn bij de ontwikkeling van chronische immuundysfunctie, wat de belangrijkste bevinding is bij alle CVS-patiënten.
ME/CVS - GEZONDHEIDSRAAD NL , DEN HAAG 19 MAART 2018
WIE?
Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) treft tussen de 0,1 en 0,4 procent van de bevolking. Hoewel meer vrouwen er last van hebben, kan iedereen CVS krijgen. De meest voorkomende leeftijd waarop de ziekte begint is tussen de 20 en 40 jaar, maar CVS kan ook voorkomen bij kinderen en adolescenten.
Mensen die worden blootgesteld aan slechte arbeidsomstandigheden of stressvol werk lijken een groter risico te lopen om CVS te ontwikkelen; stress alleen veroorzaakt echter geen CVS.
Chronische ziekte van Lyme kan elk ziekteproces nabootsen, inclusief het chronisch vermoeidheidssyndroom (myalgische encefalomyelitis) en fibromyalgie. In feite wordt chronische Lyme vaak de 'Grote Imitator' genoemd.
Als een persoon een chronische gezondheidstoestand heeft, variërend van artritis tot chronisch vermoeidheidssyndroom tot fibromyalgie, is het belangrijk om de ziekte van Lyme uit te sluiten of te diagnosticeren. Het is duidelijk dat veel gevallen van fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom feitelijk de vermomde ziekte van Lyme zijn.
Bewijs voor intestinale dysbiose wordt vaak gezien bij CVS-patiënten. Prikkelbare darmsyndroom (PDS) wordt vaak gediagnosticeerd bij mensen bij wie ook het chronisch vermoeidheidssyndroom en twee gerelateerde aandoeningen zijn vastgesteld, fibromyalgie (FMS) en Golfoorlogziekte (GWI). Tussen 30-70% van de CVS-patiënten kan gelijktijdig PDS hebben; niet alle patiënten met PDS ontwikkelen echter CVS. Andere factoren (infecties, genetische achtergrond…) kunnen de evolutie van elke ziekte bepalen.
Ontregeling van het immuunsysteem is een kenmerk van CVS. De onderliggende oorzaak van de ontsteking blijft echter onduidelijk.
Onder de factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan of in stand houden van een chronische ontstekingsaandoening die tot CVS leidt, noemen de wetenschappers van R.E.D. Laboratories zijn vooral geïnteresseerd in de gevolgen van darmstoornissen, maar ook in de rol van chronische infecties en/of aanhoudende virusinfecties (zie speciale pagina's).
